Σε μπόρες και βροχές ήμασταν κοντά, Yinka και Detro πάντοτε σου συμπαραστέκονταν, τα χαμόγελα της Crest, το ξες πως ήμαστε οι μουσικοί παράγοντες κι αν μάχη θες κάτω πως δεν παίζει να το βάλω και να προσβάλλω τον bro μου, μπες μέσα στο κομμάτι να καταλάβεις το λόγο, τα μονοπάτια να 'ναι φωτεινά, τα λόγια σκόρπια με νόημα και όραμα, πάλι γυρνάμε στον ονείρων την οδό, ο λύκος ο κακός ήτανε κάποτε εδώ μα τώρα πρέπει να πήρε χαμπάρι ότι κουρσάροι καταφτάσαν και το πλοίο τους έχει πιάσει λιμάνι και δες πως βγαίνουν και χορεύουν ασταμάτητα, με μάτια γυάλινα και με βήματα ανάλαφρα στο πάτωμα δεν ακουμπούσαν και τόσο τα δάχτυλα που βγαίναν απ' τις τρύπες απ' τα πάνινα τους παπούτσια, χόρευαν όλοι τους ξανά στο θείο άκουσμα, κι ας ξέχασα το τρένο που πέρασε χωρίς στάση, δε με πειράζει να το πάρω με τα πόδια μου ταιριάζει, βγάλε απ' τ' ακουστικά σου το μαράζι και τι κάνουν οι άλλοι μη σε νοιάζει, να βρεις τη γραμμή της ζωής μες τα φώτα της πόλης που εσύ διάλεξες να ζεις, η πορεία σου να' ναι ομαλή , γλυκιά και όμορφη σα μελωδία , πάμε, πέφτουμε μες την ουτοπία σαν μετεωρίτες, μαγεύουμε αγγίζοντας αλήτισσες και αλήτες, είναι αγέλη που δε σέβεται τη βία μα στην τέχνη διαπρέπει, θέλεις ή δε θέλεις υπάρχει λόγος παίχτη, να ψάξεις για να βρεις την αγάπη που την καρδιά μας λιώνει όπως λιώνει το κερί, είναι δύσκολοι και οί κι από αγάπη πιο σκληρή η χαρά μας, αποκεφαλίζει κάθε κακό στο πέρασμα μας, υποφέρει η γενιά μας κι η οικογένεια μας κι εμείς σαν πειρατές θα πιούμε απόψε στην υγειά μας, η γειτονιά μας στο κακό γίνετε ομπρέλα, είναι το rap του δρόμου δεν έχει αχίλλειο φτέρνα...
Η φάση θέλω να 'χει ατμόσφαιρα, ονειρεμένα λόγια και οράματα, τα μονοπάτια να 'ναι πάντα φωτεινά...x4
